من آسمان پر از ابرهاي دلگيرم

اگر تو دلخوري از من، من از خودم سيرم

من آن طبيب زمين گير زار و بيمارم

که هر چه زهر به خود مي دهم نمي ميرم

من و تو آتش و اشکيم در دل يک شمع

به سرنوشت تو وابسته است تقديرم

به دام زلف بلندت دچار و سردرگم

مرا جدا مکن از حلقه هاي زنجيرم

درخت سوخته اي در کنار رودم من

اگر تو دلخوري از من، من از خودم سيرم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: