ﭘﺎﺳﺑﺎﻥ ﻣﺭﺩی ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺩﻳﺩ ﻭ ﮔﻔﺗﺎ ﮐﻳﺳﺗﯽ؟
ﮔﻔﺕ: ﻓﺭﺩی ﺑﯽ ﺧﻳﺎﻝ ﻭ ﻓﺎﺭﻍ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺍﺯ ﺑﻬﺭ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺭﻗﺻﯽ ﻭ ﺑﺷﮑﻥ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ؟
ﮔﻔﺕ: ﭼﻭﻥ ﺩﺍﺭﺍی ﺷﻭﺭ ﻭ ﺷﻭﻕ ﻓﻭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺍﻫﻝ ﺧﺎک ﭘﺎک ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺍﺭﺍک؟
ﮔﻔﺕ: ﺍﻫﻝ ﺷﻬﺭ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺧﻭﺵ ﺁﺑﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺧﻳﻠﯽ ﺷﺎﺩ ﻫﺳﺗﯽ، ﺑﺎﺩﻩ ﻻﺑﺩ ﺧﻭﺭﺩﻩ ﺍی
ﮔﻔﺕ: ﻫﻡ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﺧﻭﺭ ﺑﻳﺯﺍﺭﻡ، ﻫﻡ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﻭﺻﺎﻝ ﻧﺎﺯﻧﻳﻧﯽ ﺳﺭﺧﻭﺷﯽ؟
ﮔﻔﺕ: ﺍﺯ ﺷﻬﻭﺕ ﭘﺭﺳﺗﯽ ﻫﻡ ﺩﮔﺭ ﺍﻓﺗﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﭘﺱ ﺷﺎﻳﺩ ﻗﻣﺎﺭی ﮐﺭﺩﻩ ، ﭘﻭﻟﯽ ﺑﺭﺩﻩ ﺍی
ﮔﻔﺕ: ﻣﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﺧﺕ ﭘﺎ ﻧﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﭘﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺩﮐﺎﻥ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺍی ﮐﺵ ﺭﻓﺗﻪ ﺍی؟
ﮔﻔﺕ: ﺩﺯﺩی ﻫﻡ ﻧﻣﯽ ﭼﺳﺑﺩ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺁﺧﺭ ﻫﻳﭻ ﺳﺭﮔﺭﻣﯽ ﻧﺩﺍﺭی ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺏ؟
ﮔﻔﺕ: ﺳﺭﮔﺭﻡ ﻧﻣﺎﺯﻭ ﺳﺟﺩﻩ ﻭ ﺳﺟﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﻻﺑﺩ ﺛﺭﻭﺗﯽ ﺩﺍﺭی ﻭ ﺩﻟﺷﺎﺩی ﺑﻪ ﭘﻭﻝ؟
ﮔﻔﺕ: ﻣﻥ ﻣﺳﺗﺿﻌﻑ ﻭ ﻣﺳﮑﻳﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺁﻳﺎ ﺭﺍﺳﺗﯽ ﺁﻫﯽ ﻧﺩﺍﺭی ﺩﺭ ﺑﺳﺎﻁ؟
ﮔﻔﺕ: ﺧﻭﺩ ﭘﻳﺩﺍﺳﺕ ﺍﻳﻥ ﺍﺯ ﻭﺻﻠﻪ ی ﻟﺑﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﮔﻭﻳﺎ ﮐﺎﺭﻣﻧﺩ ﺳﺎﺩﻩ ﺍی ﻳﺎ ﮐﺎﺭﮔﺭ؟
ﮔﻔﺕ: ﺑﯽ ﮐﺎﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺭ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻡ
ﮔﻔﺕ: ﺑﯽ ﮐﺎﺭی ﻭ ﺑﯽ ﭘﻭﻟﯽ ﭘﺱ ﺍﻳﻥ ﺷﺎﺩی ﺯ ﭼﻳﺳﺕ؟
ﮔﻔﺕ: ﻳﮏ ﺯﻥ ﺩﺍﺷﺗﻡ، ﺍﻳﻧﮏ ﻁﻼﻗﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: